www.plankenloodsje.nl

Winter

update: 10-01-2021

Het is weer winter. In het verleden zijn er enkele strenge winters geweest, bijvoorbeeld in 1963 en 1979. Wie heeft er nog speciale herinneringen aan hoe die winters beleefd werden rondom het Plankenloodsje en omgeving? Als voorbeeld hieronder nog een keer het verhaal van Bertus Fransen van vorig jaar. Misschien zijn er nog hier en daar nog foto's van deze omgeving in deze winters? Mocht u verhalen en/of foto's hebben van winters mail ze dan naar: plankenloodsje@outlook.com Hieronder al een aantal inzendingen:

Boerderij bij het Haersterveer

Kolk bij huize Den Doorn

(met dank aan Willy Stremmelaar-Koers)

Huize Den Doorn winter 2005

 

"Kan de Stienwetering a liehn?"

Webmeester op het ijs van de Steenwetering omstreeks 1970. Aan de bulten grond rechts te zien was men reeds begonnen met het graven van de Steenweteringsplas. In de verte de boerderij van Van Ittersum. 

"Kan de Stienwetering a liehn?"

Dat was dan steevast de vraag van de 2 broers van mijn vader. "Mut toch oaste kunn." En als ze dachten dat het kon, probeerden ze het uit: 1 man met een lang touw om de buik het ijs op en 1 man op de wal om het touw vast te houden, voor het geval dat. Ik kan mij niet herinneren dat dit ooit fout gegaan is. Zelf ben ik  er wel een keer flink door gezakt, ik meen in 1975/76. Dat was tussen Emmink en Van der Veen, (waar nu die stuw is) op een plek waar ik een dag eerder nog had gestaan. Ik ging er tot mijn schouders in, maar wist toch weer op het ijs te krabbelen. Meteen moest iedereen van het ijs af. De volgende dag was het ijs al geheel ingezakt. Blijft toch een link watertje, die Steenwetering. Er zit altijd stroming in.

 

Stienwetering kon liehn:

 

De winters aan het Lichtmiskanaal

Vroeger, zo zegt men,  waren de winters veel strenger en langer. Het lijkt erop dat we het tijdperk van flinke winters hebben gehad. In mijn schooltijd (1942-1949) gingen we soms op de schaats over het Lichtmiskanaal naar school. Ook moesten we wel eens baantje vegen omdat er teveel sneeuw lag. 

De winter van 1944-1945 was bar en boos. Deze winter staat bekend als de hongerwinter. Mensen uit het westen met handkar of (bak)fiets kwamen helemaal hier naar toe om wat eten te bemachtigen. Dat waren trieste beelden, soms met versleten schoenen door vrieskou en sneeuw, en vaak slapen in een koude stal of schuur in wat hooi of stro, zo onder de dakpannen, brrrrr.
Bij ons konden ze soms ook slapen en kregen ze vaak roggepap. Goed stevig, je kon de lepel er rechtop inzetten, maar het was goede buikvulling.
In goede winters kon je overal schaatsen op het Lichtmiskanaal, de Vecht, de Dedemsvaart en het Zwartewater en gingen we op de schaats naar Hasselt, Den Hulst, IJsselmuiden of Zwartsluis. Later gingen we veel naar Giethoorn of het randmeer bij Elburg.
In de winter van 1962-1963 was er veel sneeuw en was de Steenwetering vrijwel onbegaanbaar.

Het koste de melkrijders veel tijd en moeite om de melk bij de fabriek te krijgen. Met veel omwegen en omlopen kwam je waar je moest zijn. Ook in1979 was het raak, met shovels en heel veel zout probeerden ze het verkeer gaande te houden. Tot zover wat winterherinneringen van het Lichtmiskanaal.
                                                                

                                                                                                                         Bertus Fransen, december 2007.

Werkzaamheden aan duiker Steenwetering onder Rijksweg en Lichtmiskanaal 1963. Op de achtergrond chauffeurscafé Van Oosten en geheel rechts boerderij Oegema.

 

1963:

Steenwetering ter hoogte van Hoogenboezem/Beumer:

Van Links naar rechts:  Arie, Nelleke en Piet Hoogenboezem

 

Willy Koers op een sneeuwduin aan de Steenwetering 1963. Op da achtergrond de hooischuur van Koers.

1979:

IJspegels aan de ligboxenstal van Koers aan de Steenwetering in 1979

 

De Steenwetering (weg) dicht door sneeuwduinen in 1979. Op de foto H. Koers.

 Schaatsen op Steenweteringsplas. Wel erg veel sneeuw.

 

Sneeuwduinen op de Steenwetering, februari 1979.

 

Shovels maakten de weg weer vrij.

 

Hendrik Jan Evenboer (1881-1981) schaatsend op het Lichtmiskanaal ca. 1965(!)

Hendrik Jan Evenboer schaatste dus nog tot op hoge leeftijd. Ook zijn vrouw, Betje Evenboer - Van Oosten kon er wat van. Zij was baakster/verloskundige en als het zo uitkwam ging ze op de schaats over het Lichtmiskanaal of de Steenwetering naar een bevalling. 

De Van Oostens waren goede schaatsers, evenals de familie Lohuis. Ze konden goed zwieren, van de éne naar de andere kant over het Lichtmiskanaal.

(info van Gerrit en Fem Pierik, jan. 2013)

Boerderij Pierik  op 't Blik.

 

 

 

Er zijn in 1979 (of in 1963) vast veel meer mooie foto's gemaakt. Mail ze naar: plankenloodsje@outlook.com