www.plankenloodsje.nl

Herinneringen aan 't Plankenloodsje.
Door: Chris ten Brinke.

Omdat ik aan de kinderen van mijn broer Joop in Canada mijn jeugdherinneringen mail, sluit de Plankenloodsje site hierop naadloos aan.
Als ik aan de school het Plankenloodsje denk, dan is dat met heel goede herinneringen.
Hoewel de eerste schooldag daarop een uitzondering is.
Samen met de groep van de Dalfserweg (nu Hessenweg), bestaande uit:
Berend Zielman, Hendrik Binnendijk, Marten Binnendijk, mijn broers Joop en Bert, en Marten Aalbers, liep ik trots met de ''groten'' mee naar school.


Juffrouw Tuininga plaatste me achter in de klas, in de tweede rij van het raam, naast Mient Oegema. Ik aan de oost en kachelkant en Mient aan de west en ramen kant.
Voor mij zat Anton Buist, die zich op een gegeven moment omdraaide en aan Mient vroeg hoeveel koeien zijn vader molk.
Het fluisterend antwoord van Mient heb ik niet goed verstaan maar wel de vraag van Anton aan mij: "En?... hoevulle koe'n melkt oen va?" Op mijn bedeesde antwoord dat mijn vader dat niet deed maar mijn opa wel, kwam het resolute antwoord van Anton: ''Dat telt niet."
Mient was het er kennelijk mee eens want hij zei niets. Verpest dus, die eerste schooldag. Wat waren die twee het eens over de belangrijkheid van het hoeveel koeien er op stal stonden.
Verder alleen maar prettige herinneringen aan de twee schooljaren op het Plankenloodsje. Alleen moesten we elke maandagochtend van juffrouw Tuininga aanhoren dat de zondagschool kinderen in Zwolle het psalmversje toch mooier en zachter konden zingen, en dat deed pijn.
Ik heb de overgang (april) naar de derde klas nog net mee kunnen maken voor we naar Zwolle verhuisden.

Net als Mient en Anton ben ik in 1946 naar school gegaan, dus mijn eerste schooldag speelde zich af op 1 of 2 april 1946.
In 1948 zijn we naar Zwolle verhuisd, maar mijn broer Bert fietste elke dag nog naar het Plankenloodsje om daar de school af te maken.
Fietsen in de winter in korte broek (kinderen droegen toen nog geen lange broeken maar korte broeken met lange kousen) En omdat in die tijd de knieën van de kousen bestonden uit "gestopte plakkaten" die hoog werden gehouden door jaratels (dus ijskoude bovenbenen had je sowieso), weigerde hij om lange kousen te dragen en fietste met kniekousen naar het Plankenloodsje. Hij kwam dan ook vaak thuis met blauwe benen van de kou.

Ik denk niet dat ik op een van de klassenfoto's voorkom. Ik heb wel getwijfeld of ik naast Juffrouw Tuininga sta (foto 1948, zie hier en hier voor de hoogste klassen in 1948) en aangegeven als Egbert Meijer? Maar dan moet de foto voor april 1948 zijn gemaakt.

Ik heb in 1948 maar een paar dagen in de derde klas gezeten, omdat ik mijn pootje brak. Henk en Bert de Vos werden toen naar mij op ziekenbezoek gestuurd. Eind april zijn we naar Zwolle verhuisd.

Jaloers was ik op Henk en Bert de Vos met hun prachtige, zacht groene blouses van parachute stof. Dat zal ongetwijfeld zomer 1945 geweest zijn. Ook hadden ze bij De Vos een jong hondje en tijdens het speelkwartier waren Henk en Bert door het gaashek tussen school en woning met het hondje aan het spelen. Henk of Bert werd in de hand gebeten tussen duim en wijsvinger wat vreselijk bloedde. Paniek op het schoolplein en het slachtoffer gillend naar huis.

Aan Hilly, Ger en Iekje Oegema heb ik bijzonder goede herinneringen.
Als het in de pauze of tussen de middag regende, dan waren dat de meiden die spelletjes organiseerden in de gang van de school.

 

Chris ten Brinke, januari 2009.